وصیت نامه خودنوشت

در وصیت نامه خودنوشت، شخص وصیت کننده، وصیت نامه را با دست خط خودش نوشته و با تاریخ دقیق امضا می کند. اشتباه رایج در اینجا این است که مردم برای اضافه هزینه نکردن  نه تنها وصیت نامه را محضری نمیکنند بلکه خود را از خدمات وکیل ارثی رایگان نیز محروم می کنند. چرا که یکی از اتفاقات شایع این است که با عدم آگاهی از قانون ارث، اجرای وصیت نامه دچار مشکل می شود.

برای درک بهتر موضوع برایتان یک مثال میزنم. پدری را فرض کنید که از یکی از پسران خودش دلگیر شده و او را از ارث محروم میکند. از لحاظ شرعی این موضوع درست نیست و موجب عدم رضایت خداوند می شود. از لحاظ قانونی هم طبق ماده 843 قانون مدنی، شخص تا یک سوم اموالش را می تواند وصیت کند. اگه بیشتر از یک سوم شد باید وراث تایید کنند. همچنین کسی نمی تواند در وصیت نامه، وراث خودش را از ارث محرم کند. چندین بار این موضوع را از افراد مختلف شنیده ایم که تقسیم ارث ناعادلانه اینچنینی را قبول کرده اند و به دلیل عدم اطلاع، جستجوی وکیل ارث نمی کند.

وصیت نامه سری

 در وصیت نامه سری، شخص وصیت نامه خود را مهر و امضا میکنه. و در اداره ثبت محل اقامت خودش به امانت گذاشته میشه. تفاوتش با وصیت نامه خودنوشت، این است که می تواند به خط هرکسی باشد و فقط مهر و امضا رو باید خود وصیت کننده بزند. نکته دیگه این که شخص بیسواد نمی تواند وصیتنامه سری تنظیم کند.

وصیت نامه رسمی

 به علت اینکه این وصیت نامه در دفاتر اسناد رسمی ثبت می شود. دیگر نگرانی دخل و تصرف و گم شدن وصیت نامه وجود ندارد، از نظر وکیل ارث بهترین وصیت نامه، وصیت نامه رسمی است. 

وصیت نامه رسمی، حکم سند رسمی را دارد و لازم الاجراست. ناگفته نماند که شرط یک سوم رو شخص وصیت کننده رعایت کرده باشد و کسی رو از ارث محروم نکرده باشد.

اگر به مطالعه سایر موضوعات وکالت علاقمند هستید مطالب زیر را پیشنهاد می کنیم:

• وکیل خانواده
• وکیل کیفری
• وکیل ملکی
• وکیل ارومیه